TANTANGAN KA JALMA ANU NENTANG AL QUR’AN ( QS 2 : 24 ) Ka 2

TANTANGAN KA JALMA ANU NENTANG AL QUR’AN  ( QS 2 : 24 ) Ka 2

HAYUK URANG DIAJAR MAOS QUR’AN…. TANTANGAN KA JALMA ANU NENTANG AL QUR’AN  ( QS 2 : 24 ) Ka 2

Gusti Allah ta’ala parantos neurangkeun ka urang sadayana dina aya 23 jeung sababaraha ayat sanesna anu aya patula patali jeung eta ayat, anu eusina mah nangtang ka para jalma anu masih keneh ngagunakeun kitab-kitab jieunan manusa ( sanes Qur’a, jeung Hadits ), bisa heunte nyien hiji surat anu sarua eusina jeung eta surat.

Ayeuna Allah nambihan deui penjelasanana, lamun tos manggih jawabana. Lamun bisa heeg gera nyien, lamun teu bisa berarti kedah ngangken Qur’an, kedah kersa diajar maos Qur’an kedah kersa ngalaksanakeun pituduh naon wae anu tos diwedarkeun ku Qur’a,, kedah dijantenkeun pedoman hirup dina ngajalankeun kahirupan di alam dunya, sangkan manggih kasenangan jeung kabagjaan dunya akhirat. Sakali deui lamun masih keneh nentang , Allah bakal ngancam eta jalma, naha siap lamun digebruskeun ka naraka jahanam ?

Allah ta’ala ngadawuh dina Qur’an serat Al Baqarah ayat 24 nya eta

Fa in lam taf’aluu walan  taf’aluu fat taqun naaral latii wa quu duhan naasu wal hijaaratu ; u’iddat lil kaafirrin .

Jeung upama maraneh heunteu bisa , --- jeung yakin maraneh moal barisa nyieuna – prak geura raksa diri maraneh tina seuneu naraka anu suluhna manusa jeung batu, anu dicawiskeun pikeun kafirin.

Al Qur’an tes estu ciptaan Allah, lain ciptaan manusa, anu eusina pasti benerna. Lamun jieunan manusa, pasti aya salahna, ku kayaan alam jeung zaman pasti aya robahna tergantung situasi jeung kondisina. Tapi Al Qur;an mah moal, ti mimiti aya dugikeun ka akhir zaman ( kiamat ) nya kitu eusina, moal aya anu robah saeutik oge. Estu Allah teh Maha Uninga, Maha Ningali jeung maha Wijaksana kaha sagala sesuatuna .

Allah ta’alaa ngadawuh dina Qur’an serat Huud ayat 1 nya eta

Alif laaaam raa , kitaabun uhkimat aa yaa tuhun tsumma fushshilat min ladun hakiimin khabiir .

Alf Lam ra . Ieu the Kitab anu ayat-ayatna disusun jeung diwincik langsung ti Pangeran nu Maha Wijaksana, Maha Tingali .  ( QS 11 : 1 )

Nu matak kitu geura maraneh menta hampura ka Allah, tobat ka Aranjeunna, teras mangga laksanakeun naon anu diparentah ku Allah, jauhan anu ku Allah dicaram. Inget ancaman Allah teh lain heuheureuyan, jangji jeung kaputusan Allah teh pasti, moal rek dirobah   

Allah ta’alaa ngadawuh dina Qur’an serat Al Anbiyaa ayat 98 nya eta

Innakum wamaa ta’buduuna min duunillaahi hashabu jahannam , antum lahaa waa riduun . ( QS 21 : 98 )

Saestuna maraneh katut saniskara anu disembah ku maraneh salian ti Allah,jadi suluhna naraka Jahanam, jeung pasti maraneh bakal digebruskeun ka dinya . ( QS 21 : 98 )

Ulah kaget engke di poe kiamat di alam akhirat lamun jalma masih keneh teu manut ka Allah, eta jalma bakal digebruskeun ka naraka jahanam jeung jalma ataw naon wae anu nuju di dunya dianggepna the anu bisa nulungan maranehanana.

Allah ta’alaa ngadawuh dina Qur’an serat Al Anbiyaa ayat 98 nya eta

Lau kaana haaaa u laaaa I ilaahatan maa waraduuha waa kullun fii haa khaaliduun .

Lamun seug eta para pangeran ( berhala ) the bener , tanwande maranehna moal digebruskeun ka naraka Jahanam, jeung sakabehna ( berhala-berhala katut nu nyembahna ) bakal langgeng di dinyana ( naraka Jahanam ) .  ( QS 21 : 99 )

Ku kituna, ti mimiti ayeuna hayuk urang diajar maos Qur’an, ulah Arabna wae anu diaos, hartina oge kedah diaos, supados ayat anu diaos ku urang the tiasa kahartos maksadna. Tah lamun parantos ngartos maksadna, manggu urang jalankeun sakamampu urang masing-masing.

Gusti Allah langkung uninga rahasia anu araya dina lebet hate urang sadaya. Tugas urang sadaya mah nga diajar Qur’an, sanes dipiwarang ngapalkeun Qur’an. Sabab Qur’an teh kanggo tuntunan hirup urang, padoman hirup urang, pituduh anu bener keur urang sadaya, sangkan urang hirup di alam dunya heunteu sia-sia, aya mangfaatna pikeun kahirupan , kasalametan jeung kabagjaan kahirupan dunya wal akhirah . 

Aaaaamiin Yaa Rabbal’aalamiin